تاریخچه‌ی مختصر فر خانگی

برای بسیاری از ما، فر یکی از اجزای اصلی و آشنای آشپزخانه است. حتی اگر در پخت نان و کیک و شیرینی ماهر نباشید، باز هم احتمالا از فر برای کباب کردن غذای خانواده، گرم کردن غذاها، یا حتی گرم کردن صبحانه استفاده می‌کنید. از آنجایی که فر یک وسیله‌ی بسیار ضروری در آشپزخانه به شمار می‌آید، احتمال این که توجه‌مان را جلب نکند زیاد است، و بسیاری از ما در مورد نحوه‌ی تکامل فرهای خانگی چندان فکر نکرده‌ایم. به همین دلیل، اینجا کاوشی مختصر در تاریخچه‌ی فرهای خانگی خواهیم داشت.

آغاز ساده

در تمدن‌های مختلف، از سنگ برای پخت غذا استفاده می‌شد. در بسیاری از مناطق جهان، از جمله نواحی مدیترانه و سراسر امپراطوری روم، از سنگ برای مهار آتش و تامین گرما برای پخت غذا استفاده می‌شد. معمولا از چوب به عنوان سوختی برای آتش درون یک محفظه، برای پخت گوشت و نان استفاده می‌شد.

این روش پخت و پز با روش پخت با آتش رو باز، که برای جوشاندن آب و پخت سوپ استفاده می‌شد، متفاوت بود. مهار گرما، هدف اصلی فر بود، و همین موضوع امکان پخت به روش‌های مختلف را ایجاد می‌کرد. با وجود پیشرفت‌هایی که فر در گذر زمان کرده است، عملکرد اصلی این فرهای باستانی هنوز هم باقی مانده است.

تاثیر اروپا

وقتی اروپایی‌ها پا به آمریکا گذاشتند، اجاق سنگی رایج ارتقا پیدا کرد. خانه‌داران دوران استعماری، از فرهای تهویه‌دار آجری برای پخت غذای خانواده‌هایشان استفاده می‌کردند. اگرچه فرهای آن زمان فاقد ولوم‌های کنترل دمای فرهای امروزی بودند، اما در واقع قابلیت تنظیم دما را داشتند.

کاربران فر در آن دوران باید سوخت را، که معمولا چوب بود، به شکل دستی اضافه یا کم می‎کردند تا بسته به نیاز، شعله را روشن نگه‌دارند یا این که فر را خنک‌تر کنند. ابزارهای اندازه‌گیری دما در آن زمان بسیار ابتدایی بودند و ترموستات یا دماسنج داخلی وجود نداشت. در واقع، فرو بردن دست در محفظه‌ی فر برای اندازه‌گیری دما و فهمیدن این که دما مناسب غذایی که می‌خواهند بپزند هست یا نه، بسیار معمول بود.

پیشرفت‌های قرن ۱۸ و ۱۹

با وقوع انقلاب صنعتی، فرها هم به شکل صنعتی ارتقا پیدا کردند. مهمترین پیشرفت فر در قرن هجدهم به کنت رامفورد انگلیسی نسبت داده شده است. پیشرفتی که کنت در فرهای چدنی ایجاد کرد، شامل فراهم کردن گرمای قابل تغییر برای پخت غذاهای مختلف در دیگ‌های متفاوت بود. این اتفاق، آشپزی را در زندگی پرجنب و جوش دوران استعماری آسان‌تر کرد. کمی پس از آن، سرعت پیشرفت فرها بالاتر رفت. زاخائوس وینزلر برای اولین بار استفاده از گاز به جای آتش چوب را برای آشپزی پیشنهاد داد. جیمز شارپ هم سیستم جامع‌تری طراحی کرد، که ایده‌ی وینزلر را بهبود می‌داد. در واقع، اولین فر گازی، مدت کوتاهی پس از آن، در سال ۱۸۳۴ وارد بازار شد.

بهبود فر مدرن

حدود ۶۰ سال بعد از اولین فر گازی خانگی، فر برقی برای اولین بار وارد بازار شد. این فر توسط یک مهندس به نام توماس آهرن تولید شد. بعدا، پرسی اسپنسر از شرکت ریتون کورپ، این طراحی را توسعه داد و فر مایکروویو را اختراع کرد که در سال ۱۹۶۴به بازار آمد، و بدون شک به یکی از لوازم مهم آشپزخانه‌ی خانه‌های آمریکا تبدیل شد.

امروزه، فرهای مدرن گستره‌ی خارق‌العاده‌ای از ویژگی‌های مختلف را ارائه می‌دهند. از تایمر گرفته تا قابلیت خودتمیزشوندگی، فرهای مدرن با اجاق‌های چوبی اولیه بسیار متفاوتند. مدل‌هایی از فر وجود دارد که با وجود قابلیت بخاردهی برای پخت نان و شیرینی ایده‌آل است. یا مدل هایی که چند محفظه‌ی جدا از هم دارند و امکان پخت همزمان غذاهای مختلف در دماهای متفاوت را دارند. هر نیازی که داشته باشید، مطمئن خواهید بود که فر مناسبی برای پاسخ به نیازهای خاص شما وجود دارد.